Stripgids - (11) Deel 11 zomer 2022

De voorstelling van het nieuwste nummer:

“Succes kent vele vaders, de mislukking is echter een eenzame wees.” U kent vast deze uitdrukking; in deze context werpt het de vraag op wie er prat kan gaan op het ‘vaderschap’ van de strip? Toch minstens één bekende vader komt uit het Verenigd Koninkrijk: William Hogarth (1697–1764), een Londense kunstenaar en illustrator. Toen die een tafereel van een prostituee in haar boudoir schetste en dat A Harlot’s Progress noemde, was er sprake van een proto-strip. 

Voor deze editie treedt de gerenommeerde Britse stripexpert Paul Gravett aan, bekend van baanbrekende expo’s zowel in als buiten het VK en auteur van een aantal standaardwerken over de Britse stripcultuur. In een uitgebreid dossier kijkt hij naar wat er was, wat er is en wat nog moet komen. Hij stelt: “Door te onderzoeken hoe we hier zijn geraakt, kunnen we immers het hier en nu meer gaan waarderen én een beter idee krijgen van waar we naartoe gaan. Ja, je kunt proberen om de rijke, complexe geschiedenis van de Britse strip in één lange chronologie te proppen, of zelfs meerdere chronologieën, maar door op een lineaire manier naar het verleden te kijken, dreigen we het grotere geheel uit het oog te verliezen.” Gevolgd door een portfolio van dertien — ai! — hedendaagse Britse makers.

Openen doet het blad in stijl. Na covers van Dave McKean (Stripgids #7), Chris Ware (Stripgids #8), Nicolas de Crécy (Stripgids #9) en GAL (Stripgids #10) maakt andermaal een Belg — Marc Wasterlain — een dubbele cover.   Stripgids #11 presenteert:

• Het editoriaal van Laura Niet Nu Laura Janssens voert Philippe en Giovanni ten tonele, twee olijke hamsters.
• Een veelzeggende uitspraak van André Franquin: “Ik wou dat ik kon tekenen als Wasterlain.” De geestelijke vader van Guust Flater was duidelijk grote fan van deze “dichter van het stripverhaal”. En terecht, zo blijkt uit het portret dat we van hem schetsen.
• Nog meer grootheden met 34 pagina’s van stripmonument Ferry. Tekenaar, scenarist, docent, voorzitter van de raad van bestuur van het Belgisch Stripcentrum én Bronzen Adhemar-laureaat 1997.
• De Nederlandse komiek Youp van ’t Hek citeert in zijn immer uitverkochte cabaretvoorstellingen uit stripverhalen en identificeert zich met niet al te snuggere personages zoals Obelix. “Welke strips leest hij?”, willen we weten.
• Met zijn tweede solofilm The Multiverse of Madness doet Doctor Strange iets op het scherm wat hem op papier nooit is gelukt: uitgroeien tot een van de essentiële spelers van het Marvel Universum. Een blik op het ontstaan en de geschiedenis van een enigmatische en hautaine kerel die qua vreemde toverkunsten honderd keer meer uit de kast kan halen dan Harry Potter. Een duik in de wereld van tovenarij.
• Voor de rubriek Ter illustratie gaan we op bezoek bij Steebz Khuan, bekend door zijn werk voor Google, Wired Magazine, Ché, Weekend Knack en nog veel meer.
• Na de leesclub steekt een nieuw fenomeen in Vlaanderen de kop op: de Stripleesclub. Wie zijn de mensen die naar zo’n club komen? Wat drijft hen? En wat willen ze?

Verder in dit n